Flossing
Zabieg flossingu to specjalna technika bandażowania, która skutecznie wpływa na szybka poprawę problemów związanych z ograniczeniem zakresu ruchu jak również tych, związanych z bólem odczuwanym podczas ruchu. Technika ta przeznaczona jest przede wszystkim dla pacjentów w ostrych lub podostrych stanach urazowych z ograniczeniem zakresu ruchu.
Aplikując gumową taśmę do flossingu na kontuzjowana część ciała, dochodzi do natychmiastowego ucisku, co powoduje wzrost ciśnienia w tkankach oraz prowadzi do obniżenia krążenia kapilarnego. W strukturach pozapowięziowych, fizjologiczne ciśnienie wywierane na tkanki przez skóre wynosi średnio 1 mmHg. Aplikacja flossband (taśmy do flossingu) podnosi owe ciśnienie w granicach do 60 mmHg. Zachodząca w czasie zabiegu alteracja normalnej filtracji krwi, powoduje, iż produkcja białek w uszkodzonych naczyniach krwionośnych zostaje drastycznie obniżona, czego efektem jest redukcja wysięku w uszkodzonych tkankach.
Całkowite zatrzymanie sekrecji białek nie jest niestety możliwe, a proteiny zalegające w przestrzeniach pozakomórkowych wiążą się z wodą powodując obrzęk. Możemy jednak przyjąć, że prawdziwym źródłem powstawania zapalenia jest wysoki poziom protein w tkankach.
Cześć ciała poddana zabiegowi flossingu jest dość ciasno owijana miękką, elastyczną taśmą w okolicach stawu lub wokół samego stawu, tak aby w całości zakryć okolice poddawaną zabiegowi. Ten – czasami lekko nieprzyjemny ucisk – utrzymywany jest przez kilka minut, podczas gdy pacjent wraz z fizjoterapeutą wykonują ruchy bierne, wspomagane lub nawet czynne. Zabieg flossingu doskonale dopełnia i wspomaga Terapię Manualną jako że techniki mobilizacji lub manipulacji na stawach obwodowych są zarówno skuteczniejsze jak i mniej uciążliwe dla pacjenta gdy stasuje sie je w kombinacji z flossingem. Po zakończonym flossingu (tj. usunięciu taśmy) efekt to zwykle większy i łatwiejszy do osiągnięcia dla pacjenta zakres ruchomości oraz często, zmniejszenie odczucia bólu podczas wykonywanego ruchu.